BIG Digital Day Workshop 2009 วันอาทิตย์ที่ 17 พฤษภาคม 2552 ได้สิทธิ์ฟรีจากการเสียตังค์ซื้อกล้องถ่ายรูป (อันนนี้ฟรีจริงเพราะราคากล้องเท่าเดิมของแถมก็ได้เหมือนเดิม) ที่ Big Camera ให้ไปอบรมถ่ายภาพ BIG Digital Day Workshop 2009 กับ วิทยากรจาก focusing club ผมจองไว้เป็นเดือนพฤษภาคมนี้ วันอาทิตย์ที่17 พอดีดันไปตรงกับที่ แกงค์ร่อยหลอ ออกทริปที่ เขายายเที่ยง ทำไงละมาถึงทาง 2 เพร่งแล้วก็เลยต้องเลือกเอาว่าจะไปสนุกที่เขายายเที่ยงหรือ ไปเพิ่มรอยหยักในสมองวะกรู คิดตกว่าเขายายเที่ยงใกล้แค่นี้เองวันหน้าไปกับเด็กถือกล้องก็ได้ เลยทิ้งความสำมะหลาฮาเฮไปเรียนรู้การใช้กล้องละกัน
วันอาทิตย์ น้องลี (เด็กถือกล้อง) และผมเลยต้องละเห็ดจากบ้านพักตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง วันนี้เป็นวันหยุดในโรงงานเงียบมาก มีแต่เสียงแมลงร้องความมืด ออกจากโรงงานก็ขับรถดิ่งมาเลย เรามาแวะกินข้าวเช้ากันที่ ปั๊มน้ำมันแถวรังสิต จากนั้นขับรถต่อไป มหาวิทยาลัยเซ็นต์จอนห์ ผมพึ่งรู้ว่า เซ็นต์จอนห์เดี๋ยวนี้เป็นหมาวิทยาลัยแล้วเมื่อก่อนยังเป็นแค่อาชีวะเท่านั้น ขับรถมาถึงแยกลาดพร้าว โอ้โอ่...หาทางเขาเซ็นต์จอนห์บ่เจอ ทางมันตัดกันเยอะขึ้น มีทั้งข้างบนข้างล่าง แยกก็มีตั้งห้าแยก ทำไงดีระหว่างคิด ปรากฏว่าต้องเลยไปยูเทินร์ที่แยกดินแดงแล้วกลับมาใหม่กว่าจะมาถึงห้องลงทะเบียนได้ เล่นเอางงเต็ก ถนนมันทำไมไหง ยุ่งอีรุงตุงนังอย่างงี้ จะว่าไปตรงนี้เมื่อก่อนสมัยเรียนอยู่ไทยวิจิตรศิลป์ก็แบบว่ามาเดินสูดแอร์ในห้างเซ็นทรัลออกจะบ่อยมาถึงยุก 2009 ทางแยกไมเยอะขนาดนี้หรือว่าเมืองไทยเจริญแล้วหว่า
การอบรมคอสนี้แบ่งเป็น 2 ช่วง คือเช้ากับบ่าย ช่วงเช้า สอนการใช้กล้องทั่วไปให้รู้จักปุ่ม และฟังชั่นต่างๆของกล้อง วิทยากรสอนดีใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย บวกกับว่ามี สไลด์ประกอบการสอนด้วยสรุปในช่วงเช้า ที่จับประเด็นสำคัญคือ จะถ่ายรูปให้ออกมาสวย ต้องรู้จักใช้กล้องที่มีให้คล่อง คล่องแบบที่เรียกว่าปุ่มไหนใช้ทำอะไรฟังชั่นไหนอยู่ตรงไหนใช้อย่างไรต้องรู้ให้หมด วิทยากรบอกว่าบางคนซื้อกล้องมายังไม่รู้ว่า การ์ดที่ใช้เก็บข้อมูลยังไม่รู้ว่าจะถอดเปลี่ยนยังไงเลย ฟังดูแล้วชวนให้คิดตาม สมัยนี้กล้องดิจิตอลราคาถูกกว่าก่อนมาก มีเงินอยากถ่ายรูปก็ไปซื้อกล้องกันมา แต่ไม่ค่อยศึกษาหรืออ่านคู่มือกัน สุดท้ายถ่ายรูปมาเอามาดูกันก็ไม่มีรูปสวย เลยลงเอยก็เก็บกล้องไว้ไม่เอาออกมาถ่าย เลยใช้กันไม่คุ้มกัน นี่แหละนี่แหละคิดก่อนใช้
บ่ายอบรมเรื่องการจัดองค์ประกอบภาพ อาจารย์วิทยากรเปิดฉากการสอนได้สนุกมาก ทั้งที่ช่วงบ่ายง่วงนอนมากแต่ก็นั่งฟังบรรยายติดตามด้วยความอยากรู้จนจบ หลังจากนั้นก็ได้ออกไปถ่ายรูปกัน ก็เอาความรู้จากทฤษฏีที่ได้เก็บเกี่ยวกันมา ก็ออกมาถ่ายกำหนดหัวข้อ landscape และ Portrait ตรงนี้ก็สนุกมากนางแบบก็โอตรงนี้ชมมากไม่ดีเดี๋ยวมีคนมาแอบอ่าน (เด็กถือกล้องงอนก็แย่) แต่แสงสิ ไม่เป็นใจเลย ถ่ายกันได้ไม่ถึงชั่วโมงแสงก็หมด เนื่องจากฝนเทลงมา ต้องใช้คำว่าเท เพราะแบบว่าตกหนักมาก จากนั้นทำไงละวงแตก ก็แยกย้ายกัน บ้านใครบ้านมัน วันนั้นกลับถึงบ้านพักก็ปาไป สามทุ่มกว่า
ปล. แอร์ในห้องบรรยาย หนาวโครตๆ วันนั้นทั้งวันต้องขอขอบคุณ คุณอังคณา (ภรรยาและเด็กถือกล้องของผม) เป็นอย่างยิ่งมี่มานั้งเฝ้าผมทั้งวันด้วยความห่วงใย และเป็นเพื่อนตลอดเส้นทางทั้งขามาและขากลับหาไม่ได้อีกแล้ว
ด้วยรัก
วันอาทิตย์ น้องลี (เด็กถือกล้อง) และผมเลยต้องละเห็ดจากบ้านพักตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง วันนี้เป็นวันหยุดในโรงงานเงียบมาก มีแต่เสียงแมลงร้องความมืด ออกจากโรงงานก็ขับรถดิ่งมาเลย เรามาแวะกินข้าวเช้ากันที่ ปั๊มน้ำมันแถวรังสิต จากนั้นขับรถต่อไป มหาวิทยาลัยเซ็นต์จอนห์ ผมพึ่งรู้ว่า เซ็นต์จอนห์เดี๋ยวนี้เป็นหมาวิทยาลัยแล้วเมื่อก่อนยังเป็นแค่อาชีวะเท่านั้น ขับรถมาถึงแยกลาดพร้าว โอ้โอ่...หาทางเขาเซ็นต์จอนห์บ่เจอ ทางมันตัดกันเยอะขึ้น มีทั้งข้างบนข้างล่าง แยกก็มีตั้งห้าแยก ทำไงดีระหว่างคิด ปรากฏว่าต้องเลยไปยูเทินร์ที่แยกดินแดงแล้วกลับมาใหม่กว่าจะมาถึงห้องลงทะเบียนได้ เล่นเอางงเต็ก ถนนมันทำไมไหง ยุ่งอีรุงตุงนังอย่างงี้ จะว่าไปตรงนี้เมื่อก่อนสมัยเรียนอยู่ไทยวิจิตรศิลป์ก็แบบว่ามาเดินสูดแอร์ในห้างเซ็นทรัลออกจะบ่อยมาถึงยุก 2009 ทางแยกไมเยอะขนาดนี้หรือว่าเมืองไทยเจริญแล้วหว่า
การอบรมคอสนี้แบ่งเป็น 2 ช่วง คือเช้ากับบ่าย ช่วงเช้า สอนการใช้กล้องทั่วไปให้รู้จักปุ่ม และฟังชั่นต่างๆของกล้อง วิทยากรสอนดีใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย บวกกับว่ามี สไลด์ประกอบการสอนด้วยสรุปในช่วงเช้า ที่จับประเด็นสำคัญคือ จะถ่ายรูปให้ออกมาสวย ต้องรู้จักใช้กล้องที่มีให้คล่อง คล่องแบบที่เรียกว่าปุ่มไหนใช้ทำอะไรฟังชั่นไหนอยู่ตรงไหนใช้อย่างไรต้องรู้ให้หมด วิทยากรบอกว่าบางคนซื้อกล้องมายังไม่รู้ว่า การ์ดที่ใช้เก็บข้อมูลยังไม่รู้ว่าจะถอดเปลี่ยนยังไงเลย ฟังดูแล้วชวนให้คิดตาม สมัยนี้กล้องดิจิตอลราคาถูกกว่าก่อนมาก มีเงินอยากถ่ายรูปก็ไปซื้อกล้องกันมา แต่ไม่ค่อยศึกษาหรืออ่านคู่มือกัน สุดท้ายถ่ายรูปมาเอามาดูกันก็ไม่มีรูปสวย เลยลงเอยก็เก็บกล้องไว้ไม่เอาออกมาถ่าย เลยใช้กันไม่คุ้มกัน นี่แหละนี่แหละคิดก่อนใช้
บ่ายอบรมเรื่องการจัดองค์ประกอบภาพ อาจารย์วิทยากรเปิดฉากการสอนได้สนุกมาก ทั้งที่ช่วงบ่ายง่วงนอนมากแต่ก็นั่งฟังบรรยายติดตามด้วยความอยากรู้จนจบ หลังจากนั้นก็ได้ออกไปถ่ายรูปกัน ก็เอาความรู้จากทฤษฏีที่ได้เก็บเกี่ยวกันมา ก็ออกมาถ่ายกำหนดหัวข้อ landscape และ Portrait ตรงนี้ก็สนุกมากนางแบบก็โอตรงนี้ชมมากไม่ดีเดี๋ยวมีคนมาแอบอ่าน (เด็กถือกล้องงอนก็แย่) แต่แสงสิ ไม่เป็นใจเลย ถ่ายกันได้ไม่ถึงชั่วโมงแสงก็หมด เนื่องจากฝนเทลงมา ต้องใช้คำว่าเท เพราะแบบว่าตกหนักมาก จากนั้นทำไงละวงแตก ก็แยกย้ายกัน บ้านใครบ้านมัน วันนั้นกลับถึงบ้านพักก็ปาไป สามทุ่มกว่า
ปล. แอร์ในห้องบรรยาย หนาวโครตๆ วันนั้นทั้งวันต้องขอขอบคุณ คุณอังคณา (ภรรยาและเด็กถือกล้องของผม) เป็นอย่างยิ่งมี่มานั้งเฝ้าผมทั้งวันด้วยความห่วงใย และเป็นเพื่อนตลอดเส้นทางทั้งขามาและขากลับหาไม่ได้อีกแล้ว
ด้วยรัก
นิโรจน์ ศรีประสิทธิ์
18 พฤษภาคม 2552
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น